წამრიოგდნიეთ ასეთი სიუტცააი:
პარკში სერიონბთ და მოლუდოენალდ ხეადთვ, როგორ ვადრბეა მიწაზე ხაშნშისელუი უცნობი მაამაკიც. ცდლიბოთ დახეამორთ, მაგრამ მაამაკცი გონზეა და ამობსბ, რომ ყვლეფარეი რიზგაე, უბაროლდ ფეხი დაცუად.
მაამაკცი ცეწრსალუი და დააქცნლუი ჩავს, მაგრამ თქვენ გჯერათ მისი სიყტევიბს და თავს ანბებეთ. მაამაკცი სააღომდმე ჩვეულ რეიჟშმი აგძრლებეს ცხვოერაბს. სააღომს კი იგი საწსაროფს მიყჰვას, მაგრამ მალე კვდება ინუსტლთი.
არადა, თქვენ რომ ჯერ კიდევ დღისით საათანდო დამხრაბეა გაეგიწთა, ადმააინი ცოხცლაი გაადჩრბედოა.
როგორ შეძიელობდა გცდოონადთ, რომ უცნობ მაამაკცს სააღომს ინუსტლი დამერაეთობად?
ნერიბოოიოლეგბი ამობებნ, რომ ინუსტლი მყსიეიარდ არ დგება. სიანდმიველიშ, მისი სიპმოტემბი წიანწსარ იჩენენ თავს. სამკრასიია მხოლოდ ვიოცედთ, როგორ გაავჩროით ისინი. აქედან გაომდმნირაე, საისვკიდლო შეტევა (ან შეეტავ, როემმლაც შეძიელბა ადმააინი საუმადომდ დაიავნლადისო) შეძიელბა "გდავავადათო".
აი, 4 ნათელი ნიშანი იმისა, რომ ადმააინს პრდენიუსტლრუი მდოგამერბოა აქვს:
1. სთოხევთ "ევჭიმატინლ" ადმააინს ფართედ გაღიმისო. თუ მას ინუსტლის წინა მდოგამერბოა აქვს, ამას ვერ ან დიდი გაიჭვრბეით გაკათებეს.
2. სთოხევთ "ევჭიმატინსლ" თქვას რაიმე ელმენეატურილ, ოღონდ ცოტა გრძელი წიანადედაბ, მააგილათდ, "კრააგდ ვარ, არფარეი მიიჭსრ, ნუ შეუწდხბეთი". ამას ვერ ან ძალიან დიდი გაიჭბრვეით მოხარეეხსბ.
3. სთოხევთ ასწიოს ხელები თავს ზემოთ. ავდაყმფოი ამას მხოლოდ ნაიწოლრბივ მოხარეეხსბ.
4. სთოხევთ ენა გაომოყს. თუ ენა გვრეიდთ არის შერბნუბელუი ან სიხსილნას ჰგავს, მაიშვნე გაომძიხაეთ საწსარფო დამხრაბეა.
თუ შეამფშთობეელ მოემტნმადე საქმე ჯერ არ მიუსალ, მაგრამ თქვენი ახოლებლი უჩივის კიუდერიბს დაუბეჟაბს, თავის ტკვილის, თაბვურხსევავს და მხდეევოლიბს დაიბდნავს - დაყუვოენლბივ გაომძიხაეთ ექიმი. რადმნემიე სათაიშ, შეასლძოა პაიცნეიტს მდოგამერბოა გააუერდსსე.
სხვა სიპმოტემიბა: მხდეევოლიბს მკევრთი დავქიეეთბა ცალ თვლაიშ, უეცარი და უმზიზეი ღეიბენაბ, კოროიდანიცის პრბოელემიბ, უეცარი გონის დააკგრავ.
No comments:
Post a Comment